popielica

popielica
сущ.
• соня
* * *
popieli|ca
♀ 1. зоол. соня;
2. \popielicaсе мн. беличий мех; беличья шуба; 3. бот. цинерария
+

3. popielnik, cyneraria

* * *
ж
1) зоол. со́ня
2) popielice мн бе́личий мех; бе́личья шу́ба
3) бот. цинера́рия
Syn:
popielnik, cyneraria 3)

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "popielica" в других словарях:

  • popielica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}bot. {{/stl 8}}{{stl 7}} dziko rosnąca roślina o płożących pędach, owocach pokrytych szarym nalotem; można ją spotkać w całej Polsce {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • popielica — ż II, DCMs. popielicacy; lm D. popielicalic 1. bot. «Rubus caesius, roślina z rodziny różowatych, o płożących pędach i kwaśnych, pokrytych sinym nalotem owocach, rośnie dziko w całej Polsce» 2. zool. «Glis glis, gryzoń nadrzewny z rodziny… …   Słownik języka polskiego

  • pilch — m III, DB. a; lm M. y → popielica w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

  • popielicowy — przym. od popielica (zwykle w zn. 2 i 3) a) w zn. 2: Wyprawiać skórki popielicowe. b) w zn. 3: Uszyć futro popielicowe. Mufka popielicowa …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»